Anadoluda yaşayan insanlar yazının bulunmasından önce, temel iletişim ihtiyaçlarını bir şekilde gidermeye çalışmıştır. Bu süreçte, duygu ve düşüncelerini sanat yolu ile aktarmışlardır, veya aktarmaya çalışmışlardır. Arkeolojik ve tarihî vesikalara göre dünyanın en eski kavimlerinden olan Türkler, halı, kilim ve benzeri dokumaların mucitlerdir. Anadolu kilimlerinde renkler, oldum olası, çeşitli bitkilerin köklerinden, yapraklarından ya da tohumlarından çıkarılır. Örneğin kırmızı renk kızılçam kabuğundan; sarı, safran ve sütleğen bitkisinden; kahverengi, mazı, meşe ve ceviz yaprağından; yeşil, naneden; siyah renk sumaktan kaynatılarak çıkarılır.
Kilimlerde yer alan renkler duyguları ifade etmektedir. Kilimlerde kullanılan kimi renkler hasreti ifade ederken kimi renkler de şikayeti anlatmaktadır. Dokuyucunun kullanmayı seçtiği renkler tamamen anlatmak istediği hikaye, vermek istediği mesaj ile doğru orantılıdır.
• Siyah: Yas, üzüntü; gösteriş...
• Kırmızı: Tutku, enerji...
• Sarı: Korku, endişe; bazen de pozitif duygular...
• Mavi: Umut, dinginlik, güven sükunet...
• Yeşil: Yaşam, heyecan, dirilik ve dinçlik, zenginlik...
• Beyaz: Saflık, temizlik...
• Mor: Zerafet ve şıklık...